هر گاه حضرت سبحان خانه خود را در سرزمین پر آب و علف و میوه و اشجار و هوای خوب و زمین مسطح و گل و بوستان قرار داده بود مردم که به زیارت خانه ی او مشرف می شدند به عنوان تجارت یا سیاحت و خوشگذرانی می‌رفتند و تحمل صدمات نمی نمودند و اعمال آنها مربوط به مسائل دنیوی می‌شد و از آخرت آنها کم می گردید چون خدا نمی خواست زائرین خانه او مزد کمی داده شود لذا صلاح چنین دید که خانه خود را در چنین زمین کوهستانی قرار دهد تا اینکه از تمام مسائل دنیوی دور باشد و عمل کسی باطل و یا کم ارزش و نگردد.
